Overvolle TBS-klinieken: Een Zorgwekkende Ontwikkeling

Laila Abdi

4 min read

Post on May 01, 2025

4.1

Share

De toename van TBS-maatregelen

De afgelopen jaren is er een significante stijging te zien in het aantal opgelegde TBS-maatregelen. Verschillende factoren dragen hieraan bij. Veranderingen in de wetgeving, strengere straffen voor bepaalde delicten en verbeterde diagnostische mogelijkheden leiden tot een toename van het aantal personen die als ontoerekeningsvatbaar worden verklaard en een TBS-maatregel opgelegd krijgen.

• Meer geregistreerde delicten met psychische component: Een betere herkenning en registratie van delicten met een onderliggende psychische problematiek draagt bij aan een hogere instroom in het TBS-systeem.
• Toename van complexe casussen: De complexiteit van de gepleegde delicten en de bijbehorende psychische problematiek neemt toe. Dit vereist specialistische zorg en langere behandeltrajecten.
• Effectievere opsporing en vervolging van psychisch gestoorde daders: Betere samenwerking tussen justitie en geestelijke gezondheidszorg leidt tot een hogere kans op opsporing en vervolging van daders met psychische stoornissen. Dit resulteert in meer TBS-maatregelen.

Gebrek aan capaciteit in de TBS-klinieken

Het huidige aantal beschikbare bedden in TBS-klinieken is onvoldoende om aan de toenemende vraag te voldoen. Dit leidt tot lange wachttijden voor plaatsing en heeft ernstige gevolgen:

• Risico op onvoldoende behandeling en nazorg: Patiënten wachten soms maanden, soms zelfs jaren, voordat ze een plek in een kliniek krijgen. Deze vertraging kan de effectiviteit van de behandeling ernstig belemmeren en de kans op recidive vergroten.
• Verlenging van de verblijfsduur in voorlovige hechtenis: Het gebrek aan plaatsen in TBS-klinieken resulteert in een verlengd verblijf in voorlopige hechtenis, een omgeving die niet optimaal is voor behandeling en herstel. Dit kan de psychische toestand van de patiënt negatief beïnvloeden.
• Mogelijke verhoging van recidive: Onvoldoende behandeling en lange wachttijden vergroten het risico op recidive, met ernstige gevolgen voor de publieke veiligheid.

Bullet points:

• Tekort aan gekwalificeerd personeel: Er is een schrijnend tekort aan psychiaters, verpleegkundigen en andere zorgprofessionals met de juiste expertise om de complexe casussen te behandelen.
• Beperkte financiële middelen: Onvoldoende financiële middelen bemoeilijken de uitbreiding van faciliteiten en het aantrekken van extra personeel.
• Gebrek aan innovatieve oplossingen: Er is behoefte aan innovatieve behandelmethoden en -concepten die de effectiviteit van de TBS-zorg kunnen verbeteren.

De gevolgen voor de patiënten

De overbevolking in TBS-klinieken heeft een zeer negatieve impact op de patiënten. De kwaliteit van zorg wordt aangetast door:

• Verminderde toegang tot therapie en andere behandelingen: Door het gebrek aan capaciteit en personeel is er minder tijd beschikbaar voor individuele therapie, groepstherapie en andere essentiële behandelingen.
• Verhoogde kans op escalatie van gedrag en geweld: Overbevolking en een gebrek aan adequate begeleiding kan leiden tot stress, frustratie en escalatie van gedrag, met een verhoogd risico op geweld.
• Negatieve impact op het herstelproces: De suboptimale omstandigheden in de overvolle klinieken bemoeilijken het herstelproces van de patiënten, waardoor de kans op recidive toeneemt.

De impact op de publieke veiligheid

De situatie rondom overvolle TBS-klinieken heeft aanzienlijke gevolgen voor de publieke veiligheid:

• Risico's van onvoldoende behandeling en nazorg: Onvoldoende behandeling verhoogt het risico dat TBS-patiënten na hun vrijlating opnieuw delicten plegen.
• Mogelijke toename van recidive: Dit vormt een directe bedreiging voor de veiligheid van de maatschappij.
• Gevolgen voor het vertrouwen in het justitiële systeem: De lange wachttijden en de suboptimale zorg in overvolle klinieken ondermijnen het vertrouwen in het justitiële systeem.

Bullet points:

• Langere wachttijden betekenen langer verblijf in voorlopige hechtenis: Dit is een minder geschikte omgeving voor behandeling en herstel.
• Onderbezetting kan leiden tot minder toezicht: Dit verhoogt het risico op incidenten binnen de klinieken en voor de maatschappij.

Conclusie

De overvolle TBS-klinieken vormen een ernstige bedreiging voor zowel de patiënten als de publieke veiligheid. Om deze zorgwekkende ontwikkeling het hoofd te bieden, is een multidisciplinaire aanpak vereist. Dit omvat meer investering in de geestelijke gezondheidszorg, een aanzienlijke uitbreiding van de capaciteit van TBS-klinieken, en het ontwikkelen en implementeren van innovatieve behandelmethoden. Het is van cruciaal belang dat we deze problematiek serieus nemen en actie ondernemen om de situatie rondom overvolle TBS-klinieken te verbeteren. Laten we samen werken aan een oplossing voor dit complexe probleem en investeren in een veiliger en rechtvaardiger systeem voor iedereen.